ประวัติความเป็นมาของแคดดี้ชา

แคดดี้ชาเป็นภาชนะสำหรับเก็บชา เมื่อชาได้รับการแนะนำให้รู้จักกับยุโรปเป็นครั้งแรกจากเอเชียมันมีราคาแพงมากและอยู่ภายใต้คีย์ ภาชนะที่ใช้มักจะมีราคาแพงและตกแต่งเพื่อให้พอดีกับห้องนั่งเล่นที่เหลือหรือห้องต้อนรับอื่น ๆ น้ำร้อนถูกนำมาจากห้องครัวและชาทำโดยหรือภายใต้การดูแลของพนักงานต้อนรับของบ้าน

ตัวอย่างแรกสุดของยุโรปคือพอร์ซเลนจีนซึ่งมีรูปร่างคล้ายกับขวดขิง พวกเขามีฝาปิดสไตล์จีนหรือ stoppers และส่วนใหญ่มักเป็นสีน้ำเงินและสีขาว พวกเขาไม่ได้เรียก ชากระป๋อง จนกระทั่งประมาณ 1800

ในตอนแรกผู้ผลิตชาวอังกฤษเลียนแบบจีน แต่ในไม่ช้าก็คิดค้นรูปแบบและเครื่องประดับของตัวเองและโรงงานเครื่องปั้นดินเผาส่วนใหญ่ของประเทศได้เข้าร่วมการจัดหาแฟชั่นใหม่นี้ ก่อนหน้านี้หม้อชา ทำจากเครื่องเคลือบดินเผาหรือดินเผา การออกแบบในภายหลังมีความหลากหลายมากขึ้นในวัสดุและการออกแบบ ไม้, เถ้า, เต่าเต่า, ทองเหลือง, ทองแดงและแม้แต่เงินถูกจ้างมา แต่วัสดุสุดท้ายเป็นไม้ส่วนใหญ่มักจะรอดชีวิตจากมะฮอกกานีอันกว้างใหญ่, โรสวูด, ซาตินวูดและไม้อื่น ๆ ของกล่องจอร์เจีย สิ่งเหล่านี้มักจะติดตั้งบนทองเหลืองและฝังอย่างประณีตด้วยปุ่มในงาช้างไม้มะเกลือหรือเงิน มีตัวอย่างมากมายในเนเธอร์แลนด์ส่วนใหญ่เป็นเครื่องปั้นดินเผา Delft นอกจากนี้ยังมีโรงงานในสหราชอาณาจักรหลายแห่งที่ผลิตแคดดี้คุณภาพสูง ในไม่ช้ารูปร่างก็ถูกส่งออกจากจีนและเทียบเท่าในญี่ปุ่น ช้อนแคดดี้มักจะเป็นเงินเป็นช้อนเหมือนพลั่วขนาดใหญ่สำหรับชามักจะมีชามเยื้อง

เป็นการใช้ชา ดีบุกสามารถ เพิ่มภาชนะบรรจุแยกต่างหากสำหรับชาเขียวและดำอีกต่อไปและตู้ชาไม้หรือชาที่มีฝาปิดและล็อคแบ่งออกเป็นสองส่วนมักจะสามส่วน Caddies ที่ทำจากมะฮอกกานีและ Rosewood เป็นที่นิยมในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 และต้นศตวรรษที่ 19 บริษัท Bender ทำให้ Caddy Louis Quinze มีสไตล์ด้วยกรงเล็บและเท้าบอลและเสร็จสิ้นประณีต Caddies ไม้มีความอุดมสมบูรณ์และมีการทำเครื่องหมายไว้อย่างชัดเจนอินเลย์นั้นเรียบง่ายและละเอียดอ่อนและรูปแบบนั้นสง่างามและไม่สร้างความรำคาญ แม้แต่รูปร่างของโลงศพขนาดเล็กก็มีตั้งแต่การเลียนแบบสไตล์จักรวรรดิที่พบในเครื่องทำความเย็นไวน์ไปจนถึงเท้าและวงแหวนทองเหลืองและวงแหวนทองเหลืองและมันก็ถือว่าน่ายินดี